Is Fairtrade hot in het buitenland?

Fairtrade hot in het buitenland? Dat vroeg ik me af.

Zou dit in de ons omringende landen Fair Trade ook een item zijn? In Nederland hoor je het steeds meer, ook gewone winkels hebben soms Fair trade artikelen of een lijn met artikelen. Met name voedsel zie je hierin terug. De meeste supermarkten hebben wel Fair Trade wijnen, Ananas in blik, een lijn met producten voor rijstgerechten. En niet te vergeten Chocola.
Maar is dat in andere landen ook zo?

Eerste Fair trade gemeente

Bij wat speurwerk vind ik dat Engeland de eerst zogenaamde Fair Trade gemeente had. Dat kwam zo:
Bruce Crowther vond als inwoner van Garstang, in Lancashire, dat de winkels en horeca in zijn gemeente fairtrade-producten moesten verkopen. Na verschillende promotionele acties gingen de winkels en horeca overstag. Crowther riep daarop Garstang uit als eerste Fairtrade Town ter wereld. Klinkt gemakkelijk, maar dat kan wanneer je de eerste bent die dit bedenkt.
De Fairtrade Foundation besloot hierop om criteria op te stellen en maakten reclame voor deze titel. Hierop raakten steeds meer plaatsen geïnteresseerd en inmiddels zijn er ruim duizend Fair Trade gemeenten verspreid over 24 landen. (Hoewel het bericht niet nieuw was, dus waarschijnlijk zijn dit er momenteel nog wel meer). Tot deze 24 landen behoren voornamelijk de door ons zogenoemde Westelijke landen. Maar ook Ghana, Japan en Brazilie. Erg leuk om te horen, want juist in die landen moet het roer om en moeten de grote bazen inzien dat het anders zou moeten.

Proefondervindelijk.

Afgelopen jaar zijn Dick en ik naar Engeland op vakantie geweest. Met de boot over van Calais naar Dover en dan lekker daar rondtoeren. We hadden oorspronkelijk in het hoofd om naar Schotland te gaan. Maar we wilden ook zelfstandig gaan, met eigen tent en auto en het liefst niet alles van te voren vast leggen.
Fairtrade winkeltje: Siesta, in Canterbury. Gifgroene gevel aan een plein waarop allerlei wandelende mensen lopen.
Fairtrade winkeltje Siesta in Canterbury

Omdat Engeland voor ons de eerste keer zou zijn, en dan met links rijden, bedachten we dat we het onszelf ook weer niet al te moeilijk moesten maken. Dus eerst maar eens Zuid Engeland aandoen, dat was te overzien. In één dag op de eerste camping dicht bij Dover.
Dat was achteraf een goede zet. Er is zoveel moois te zien in die streek. Dat is gewoon te veel voor 1 vakantie. En we zijn nog wel 3 weken geweest, we kunnen er wel 3 maand rondkijken denk ik.
Terwijl we daar waren hebben we veel plaatsen bezocht. En eigenlijk maar één keer een Fair trade winkel gezien. Nu moet ik toegeven dat we er niet echt naar zochten maar toen we de winkel in Canterbury tegen kwamen bedachten we het ons wel, dat we hier niet veel van gezien hadden.  We bedachten ons dat we het wel leuk zouden vinden om winkeltjes op de foto te zetten, wanneer we ze vonden. Helaas kwamen we bovenstaande winkel: Siesta in Canterbury, pas in de laatste dagen tegen. Dus goed plan voor een volgende keer.
Het was een schitterende reis en nu het de donkere dagen rond kerst zijn, denk ik met plezier terug hier aan. En ik  wil jullie het leuk vinden hier wat van te zien, kijk dan gerust verder.

Zwerven door een windows landschap.

Na de overtocht hebben we het een dagje kalm aan gedaan, en toen doorgereden naar midden Zuid Engeland. Een flink stuk boven Salisbury. Hier is zo veel te zien, we hebben hier dan ook 5 dagen doorgebracht. Stonehenge uiteraard, maar ook Avebury. In tegenstelling tot Stonehenge is deze steencirkel helemaal open voor publiek. Je kunt tussen de stenen doorlopen, ze aanraken en in de schaduw ervan picknicken als je wilt. Er is dan ook een dorp gebouwd in de steencirkel en er loopt een weg doorheen. Het is namelijk veel ruimer van opzet dan Stonehenge.
sfeerbeeld met blauwe lucht en groen gras. Hierop zijn massieve stenen te zien van de steencirkel te Avebury. Schapen en mensen lopen tussen de stenen.
Steencirkel in Avebury

Wat ook erg leuk was is Lacock. Dit is een dorp/klein stadje, dat nog helemaal in de oude staat is. Er wonen gewoon mensen, maar er mag niets veranderd worden aan de huizen. Zelfs geen stroomkabels of schotels mogen er aan de buitenkant te zien zijn. Een heus 'museumdorp' zoals in Nederland Orvelte is.
karakteristiek straatje met oude pandjes. Waaronder restaurantje Sign of the Angel. Onderste helft ruwe steen, bovenste helft witgepleisterd met vakwerk
Sign of the Angel

In de meeste huizen mag je niet in. Maar in sommigen pandjes zitten winkeltjes of eetgelegenheden. Zoals bijvoorbeeld Sign of the Angel.
Omdat hier dus echt niets mag, op het gebied van aanpassing, wordt het plaatsje regelmatig gebruikt voor tv opnamen. Ook voor Harry Potter zijn hier opnamen gemaakt. In dit straatje verschijnselen Harry en Perkamentus wanneer ze op weg zijn naar Professor Slakhoorn.
En de volgende foto is genomen in het bij het plaatsje horende klooster. Diverse beelden in de school komen hier vandaan.
Bijvoorbeeld wanneer Harry aan Carlo Kannewasser verteld over de eerste opdracht: draken.
Binnenplaatsje met gras, in een Abdij behorend bij het plaatsje Lacock. Aan de overkant is de kloostergang te zien.
Cloister van Lacock Abbey

Romeinse tijd.

Wat we geleerd hebben in Engeland is dat je aardig goed kunt zien wat het verschil is tussen Romeinse bouw en na de Romeinse tijd. Ik kan niet zomaar zien uit welke tijd een gebouw komt. Maar er zijn in het Zuiden nog steeds behoorlijk wat gebouwen of ruïnes die uit de 1e eeuwen na het ontstaan van onze jaartelling stammen.
Je ziet dat aan de bouw met vuursteen. Dat vind je hier overal om je heen. Boeren moeten er wel helemaal klaar mee zijn lijkt me om dit telkens terug te vinden op je land. Tijdens een wandeling op onze 1e dag kwamen we over een stuk bouwland waar gewas op stond. Het wandelpad liep er gewoon doorheen. Maar overal, op het pad, en tussen de planten lagen vuurstenen. En geen kleintjes ook.
Bij ruïnes kun je goed zien wat later bijgebouwd is en wat de vroegste bebouwing is. Men bouwde graag verder op die oorspronkelijke resten omdat dit een geweldige fundering is. In de ruïne van Old Sarum, bij Salisburg is dit heel goed te zien. Vrijwel overal is de 'nieuwe bouwsteen' verdwenen, of door corrosie maar vaak ook door hergebruik van de steen. Op onderstaande foto zie je ook alleen de oude vuursteen nog.
Ruïne van Old Sarum, waarbij alleen de onderste meters van de gebouwen nog te zien zijn. Deze zijn van vuursteen en stammen uit de Romeinse tijd.
Old Sarum.
Er valt nog veel meer te zeggen over onze reis. Misschien doe ik dat binnenkort nog wel eens. Maar nu laat ik alleen nog een foto zien van Glastonbury. In dit stadje was vroeger één van de grootste kathedralen van Engeland, erg beroemd. Maar ook vanwege de oude verhalen over King Arthur, en het spirituele oude geloof van voor het Christendom. Beiden zijn verenigt in deze plaats.
Ook hier troffen we enkele winkeltjes met buitenlandse producten aan. Boeddha's, Nepalese kleding, Braziliaanse tapijten. Enzovoort. Ik geloof niet dat het hier om het Fairtrade karakter ging, kan me tenminste niet herinneren dat ik ook maar één Fairtrade logo heb gezien. Meer vanwege de spirituele interesse van de toeristen denk ik. Maar het leverde wel prachtige kleurrijke plaatjes op.

Kleurrijke winkeltjes in het centrum van Glastonbury, veelal spiritueel  of buitenlands van aard.
Winkelstraat in Glastonbury.
Al met al was dit een zeer boeiende vakantie. We zijn erg druk geweest, veel gedaan en gezien, maar er even helemaal tussenuit. Dat was nodig voor mijn rumoerige hoofd.

En zeker voor herhaling vatbaar.

Reacties